Będzie z tego chleb. Filmowe warsztaty rejestrowania lokalnych tradycji

Projekt przygotowaliśmy z myślą o dzieciach i młodzieży z gminy Wieniawa, ale równie dobrze mógłby on zostać zrealizowany w innej polskiej miejscowości, z dala od dużych miejskich centrów.  Pomysłodawcą przedsięwzięcia był Piotr Piasta – współpracujący  z naszą Fundacją artysta wizualny, niezależny twórca filmów dokumentalnych i animator, który w pobliskim Brudnowie prowadzi swoją pracownię twórczą.

Do udziału w projekcie zaprosiliśmy młodych mieszkańców gminny, interesujących się miejscową historią i kulturą, którym także nieobca jest praca z aparatem fotograficznym i kamerą czy nagrywanie krótkich filmów smartfonem. Całemu przedsięwzięciu nadaliśmy formę warsztatów filmowych, w trakcie których zapoznaliśmy uczestników z multimedialnymi technikami rejestrowania, montażu i obróbki nagrań. Zdobyte umiejętności wykorzystali następnie do utrwalenia w formie nagrań wideo opowieści i wspomnień najstarszych mieszkanek z okolicznych miejscowości na temat szeroko pojmowanego tematu dawnego jedzenia na wsi – od uprawy, poprzez przetwarzanie żywności, przygotowywanie posiłków po sposoby jadania i potrawy. Zmontowany materiał posłużył do stworzenia cyklu krótkich form dokumentalnych, zaprezentowanych premierowo podczas pokazu podsumowującego projekt w świetlicy gminnej w Żukowie. Dla naszych uczestników zaplanowaliśmy także energetyczne i pełne ich własnej ekspresji warsztaty tworzenia muralu, które poprowadziła doświadczona instruktorka i animatorka – Małgorzata Karkosz. Wspólnie stworzyli mural, który swoją tematyką odwoływał się do treści projektu, a także miejscowych tradycji kulinarnych, doskonale wpisując się w okoliczny pejzaż, wypełniony polami uprawnymi, przydomowymi ogródkami warzywnymi i sadami.

Ideą projektu było przekonanie uczestników do samodzielnego nagrywania wspomnień swoich bliskich, sąsiadów, znajomych, a także pokazanie im, jak cennym źródłem wiedzy na temat tutejszej przeszłości, kultury i tradycji są wspomnienia  najstarszych mieszkańców regionu. Pretekstem stały się historie miejscowych seniorek, opowiadające co i jak dawniej jadano, z których powstała seria krótkich nagrań. Są one unikatowym materiałem, zawierającym nie tylko osobiste przeżycia i wspomnienia ich bohaterek, ale także opisującym historyczne realia ówczesnego życia, które obecnie młodym odbiorcom muszą się wydawać bardzo odległe.

Projekt był swoistym międzypokoleniowym spotkaniem, które przyczyniło się do stworzenia aktywnie działającej w lokalnym środowisku grupy młodzieży, zainteresowanej gromadzeniem ustnych przekazów na temat przeszłości, kultury czy tradycji, zarówno w obrębie własnej rodziny, jak i w społeczności.